Pembaca Blog Ini...

Wednesday, September 19, 2012

EMBA lagi...

Sekarang dah masuk sem dua belajar. Ada lagi 2 sem lagi. InsyaAllah. Mohon doakan saya berjaya habiskan belajar. Kalau tidak, matilaaaaa kena bayar balik biasiswa KPT tu.. heheh


Sekarang, tengah belajar modul Economic Analysis denga Rektor UiTM Dungun. Orangnya sangat bersemangat semasa mengajar. Kagum! Kita pelajar pun rasa macam nak sedut semangat dia sikit buh dalam badan kita. Dia ajar senang nak faham. Kalau dia tanya soalan, saya selalau jawab yang bukan-bukan. Dia bantai gelak aje... Aduhlah.. malu!


Cuma, itulaaaa masalah EMBA kelas hujung minggu ni. Kelas straight sehari suntuk. Jadi, penumpuan makin kurang ditambah faktor masing-masing ada komitmen tersendiri selain study. Otak beku. Tapi, saya perhatikan classmate saya walaupun muka dah macam cuka getah dah bila kelas, diorang still diam dan layankan aje Prof. cakap apapun. Dengar ajelah. Kepala masing masing menerawang ke mana-mana.


Last week saya tak pi kelas sebab ayah meninggal dunia. Tak gamak nak tinggalkan emak yang tengah bersedih. Semalam, jumpa groupmate kat Kuala Terengganu. Discuss sket dan dia bagi buku teks. Alahai... Sekali tinggal kelas, memang blur laaaaa. Saya tanya, "Macamana kelas?" Dia boleh jawab, "Alaaaaa, kak! Boring as asual!" Cuba bayangkan student saya cakap gitu belakang saya. Hancur luluh laaaaa hati saya.. hehehe.. emosional! tetiba..


Saya rasa bukanlah boring sangat. Cuma, masa yang lama tu buat pelajar makin lama makin layu tu... Tapi, nak buat camno.. Nak cepat habis kan? Nak grad kan? Nak tak nak kenalah lebihkan usaha masing-masing. Lagipun belum ada orang mati sebab kena kasi tumpuan maksima. heh heh heh.. Nak seribu daya, tak nak seribu dalih..



Oleh sebab luar kelas banyak komitmen nak kena fikir, kena tumpuan yang maksima masa dalam kelas yang lama tu.. hahaha.. Masalah saya, saya mengantuk! Ada tak ubat hilangkan ngantuk? Bila dah kuar kelas je, tumpuan dan komitmen lain dah tunggu.. This week, exam.. Nak jawab ni pun tak tahu? Malam ni baru nak fikir.



Hari tu masa minggu pertama kelas, kitorang but barbeque kat tepi pantai Dungun tu. Seronoklah makan ramai-ramai. Borak-borak. Kerjasama.. Tapi, saya tak bakar pun ayam. Duduk sahaja. Biar gentlemans yang fikir. Saya bawa pinggan mangkuk cawan pakai buang aje. =) Lepas kelas Jumaat laa..


Oh, teringat kata-kata arwah ayah (macam tak percaya dah kena guna perkataan 'arwah' tu untuk ayah).. "Ayah dah sakit ni. Ayah harap ayah dapat tengok Along habis Master. Anep habis Sijil Tahap 4. Nak pergi konvo Icah. Imah habis SPM. Hmm.. Nak tunggu Naim habis belajar memanglah tak sempat." Kasihan, ayah! Tak sempat semuanya. Tapi apakan daya. Kita manusia hanya merancang, Allah jua yang menentukan. Emak kata, "Ayah kau kata dia puas hati sebab dapat tengok anak-anak semua sebelum dia pergi." Sekali lagi, kita hanya merancang, Allah jualah penentu segalanya. Ayah bukan bernasib malang. Ayah pergi kerna Allah lebih sayangkan dia.  Saya redho..


3 comments:

Jaslin.D said...

sy setuju...."nk cepat grad kan"

sy risau "student kita sendiri ckp kat blkg kita mcm tu"

hehehehe...u r a strong woman...allah maha mengetahui.

make ur parents (& husband) proud of you!

zh-ena said...

cha yok cha yok
ain mesti blh buat punya

~ain said...

cik jas.. InsyaAllah, saya akn terus kuatkan hati untuk harungi kehidupan akan datang..

ena! nak tak nak kena boleh buat jugak. Sekali melangkah takkan pandang belakang lagi!! tak akan!